Güneþin kaybolduðu bir gece daha Yerini karanlýða býrakmýþ Kaným pýhtýlaþmýþ akamazken damarlarimda Kalbim tekliyor aðrýlý atýþlarda, Zehire batýrýlmýþ bir dünya
Ve o zehir içinde yaþýyorum Su yerine kan içtiðim sevdamla Son gördügüm, unutamadýðým siman Bana bir iþaretti tanrýdan Gözlerinde gördüðüm aþkýn ölümüydü
Belli ki hiç olmayan Ruhumu yakýp kavuran kara bir yüzdü Ve Bir çift hissiz bakýþlar Anladim ki,
Aslýndan uzak deðildin Asýl uzak olan o ilk bakýþlardý Yüreðimde býçak darbeleri, Buz kesen nefesimi soluyorum Kayalara çarpan dalga gibi
Ayrýlýk vuruyor bedenime Kulaðýmda ise zonklayan sözlerinin aðrýsý Sonsuzluða çapasýný attýðým Limanýndan ayrýlma vakti Anladým ki yüreðinin kýyýsýna bile varamamýþým
Þimdi pusulamda hasretin göstergesi Ve ben o yola çýkýyorum ardýma bakmadan Artýk, maviligine aldandýðým Denizimi terk ediyorum ve
SENÝ SANA BIRAKIYORUM…
ÞimalGüney!! ( HA )
Sosyal Medyada Paylaşın:
şimalgüney Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.