Rabbim sýnava çeker kulu,
Ne güzel buyurmuþ, “Gül Kokulu"…
Sahip ol, et parçasýna,
Cennet muþtusu,
Serilsin ayaklarýna…
Dudaklar kilit olsun,
Yumuþak dil, sussun…
Islanmasýn yastýklar,
Karabasan kýskacýnda,
Can çekiþmesin uykular…
Kýrýldý mý eklesen de, orijinallik gider,
Zamaný yutmuþ, emekler kumbarasý,
Kiþi dilinin altýnda, susan murada erer,
Sevdaya kahýr, çaresiz dil yarasý…
Sabrý bilmezsen, infilak eder,
Bombalanýr uykular,
Kayar gider, avuçtaki muþtular…
Umutlar, helallik diler,
Yalvarýr rüyalarda, piþman duygular...
Dil var bal akýtýr, dil var döker kanlar,
Bazen aðlatýr, bazen coþar sevdalar…
Boþa mý demiþler,
Susmak aklýn süsü, cehaletin örtüsüdür.
söz çýktý mý, defterlere yazýlýr..
Gönül susunca, diller zehir akýtýr,
Ok yarasýndan acýymýþ dil yarasý,
Söz gümüþse sükût altýndýr.
Piþmanlýk, yüreðin aðlamasý,
Gönüllerin, intikamýdýr…
Ey yumuþacýk et parçasý,
Öyle kalsaydýn…
Ruhu sýkan, ince hastalýk,
Hazineler, kaçýrtmasaydýn...
Recep Karadereli