" EŞİN YOK SENİN "
Fýrtýna koparma bir bardak suda,
Ben gibi dumanlý baþýn yok senin.
Bir kez gülüþüne bin caným feda,
Dört mevsim baharsýn kýþýn yok senin.
Ne gelirse gelsin kabulüm senden,
Kulum de, kölem de razýyým dünden,
Güzel gözlerini kaçýrma benden,
Hiç mi hayalin yok, düþün yok senin.
Vuslatý beklerken sararýp solup,
Hüzünle, hasretle, kederle dolup,
Kadere, talihe sitemkar olup,
Dem be dem dövdüðün döþ’ün yok senin.
Sen gülen bahtým sýn, sen alýn yazým,
Sen canýma cansýn, sen iki gözüm,
Ölmek var dönmek yok, ahdimiz bizim,
Baþka gönüllerde iþin yok senin.
Aþka tövbeliydim, tövbemi bozdum,
Kara sevda neymiþ sýrrýný çözdüm,
Bir uçtan bir uca, âlemi gezdim,
Gördüm benzerin var eþin yok senin.
Ýsmail GÜL
Sosyal Medyada Paylaşın:
İsmail GÜL (Vars@yalım) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.