BU YÜZDEN
Kýrýldý sol kolum tutmaz parmaðým
Mektuplar yazamam yare bu yüzden
Bayramlar da bir el öpmez dudaðým
Bayramlar neyime iþte bu yüzden
Geçen yýllar ne getirdi baþýma
Meftun oldum bir esmerin kaþýna
Kiþ demedim tavuðuna kuþuna
Uðrun uðrun sevdim onu bu yüzden
Bu yüzden ben Horuzlara kýzgýným
O yüzden ben tavuklardan üzgünüm
Bu yüzden ben gönüllerden bezginim
Horoz kadar olamadým bu yüzden
Gönlüm serçe gibi her dala konar
Gözlerim uzaktan bir seven arar
Her ah çekiþim de gözlerim dolar
Ben kimseye aðlayamam bu yüzden
Hal bilmez birine gönül baðladým
Oda benim gibi seviyor sandým
O güldü oynadý ben ona yandým
Güldüklerim sayýlýdýr bu yüzden
Versem bu canýmý azrayil almaz
Hiç bir kimse bu halimi anlamaz
Bu kadar çileli yazma be yýlmaz
Gam keder doluyum iþte bu yüzden
HÜSEYÝN YILMAZ/*
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kul Hüseyin Yılmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.