ÖZÜMSEN DİYARBEKİR
Bu kentte gün erken baþlar
Ýnsanlar güneþe gülümser
Eller uzanýrken
Kekik kokulu peynire
Dudaklar deðerken
Buðusu tüten demli kaçak çaya
Ve umutlar yeþerir bir bir
Kapýlar Bismillah’la açýlýrken rýzka
Sular dökülürken ardýndan erkeðin
Akþama umutludur dolu cepler
Sen ne bereketli bir þehirsin
Özümsen Diyarbekir
Adýmlanýr bazalt daþlý küçeler
Yol verir elinde süpürgesiyle
Saçlarý Qerejdað kokan bejn zirap Xezal
Baþýnda hamur teþtiyle
Gülümserken esmer çocuk
Tatlýcý, simitçi üç beþ iþçi
Selamlaþýr dostça
Kimi Kürtçe
Kimi Zazaca
Belki de Ermenice
Okunur ezan
Çalar çan
Açýlýr güneþe eller
Sen ne zengin bir þehirsin
Özümsen Diyarbekir
Açýlýr dükkanlar rast gelelerle
‘Siftahý senden bereketi Allah’tan’
Ya da
‘Ben siftah ettim, komþum da etsin’lerle
Ustadan alýr destur çýrak
Kalaycý, palancý
Lehimci ve necar
Hepsi de iþin ehli
Titizlikle tartar altýný sarraf
Riyadan, düþmanlýktan bî taraf
Sen ne mutlu bir þehirsin
Özümsen Diyarbekir
Þehriye keser hatunlar
Tentene iþler kýzlar
Sargý burma açar analar
Kibe mumbar ister çocuklar
Meftune ister misafirler
Halaya durmuþ bedenler
Türkü söyler býçkýn delikanlýlar
Gelen de aðlar
Giden de aðlar
Ne ne vazgeçilmez bir þehirsin
Özümsen Diyarbekir …
Birsen ÝNAL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.