Nemlidir gözlerim; Hüzünlüdür bakýþlarým; Yorgundur yüreðim; Bitkindir bedenim. Suskundur dilim; Uykusuzdur gecelerim. Ah sen; Yine sen; Bu halimin; Çaresizliðimin sebebi; Bir tek sen. Yol ayrýmýnda; Kendimi bilmezcesine; Öylece kalakaldým. Gideyim mi? Kalayým mý? Yaralarým kanýyor; Kabuk tutmuyor. Gözümden süzülüyor yaþlar; Dinmek istemezcesine. Ne hallerdeyim? Ne yapýyorum? Kendimi hiç bilmiyorum. Dinlemiyorum da kendimi. Deðiþen hiç bir þey yok. Ben yine ayný ben. Yalvarmak mý? Asla bana göre deðil; Olamazda bana göre. Gelmek istersen buyur. Gittiðin yerden dönmek istemesen de; Eyvallah derim. Nemlidir gözlerim; Hüzünlüdür bakýþlarým. Yorgundur yüreðim; Bitkindir bedenim. Suskundur dilim; Uykusuzdur gecelerim. Ah sen; Yine sen. Bu halimin; Çaresizliðimin sebebi sensin.
AYKUT UYSAL
Sosyal Medyada Paylaşın:
redangel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.