Ruhumdaki zelzele, koparsa da velvele
Esrarýmdýr sukutum, boþ gözlerle bakarken
Eserini eyledim, yâr edene havale
Vakarýmdýr sukutum, boþ gözlerle bakarken
Uykusuz gecelerde, düþler hizaya gelse
Hayallerin yekûnu, toptan gazaya gelse
Gururumun önünde, ruhum cezaya gelse
Ýkrarýmdýr sukutum, boþ gözlerle bakarken
Postacý kirpikleri, kaþlara eletse de
Vefasýzýn halleri, gözleri sel etse de
Deryalar bana mahcup, boðmaya meyletse de
Mezarýmdýr sukutum, boþ gözlerle bakarken
Sarýlmazsa boynuma, tek olmazsa çift beden
Her nefeste bu çýnar, çürür gider harbiden
Dil deðil bu dünyada, yalnýzca isyan eden
Beterimdir sukutum, boþ gözlerle bakarken
Lâ havle’min þiddeti, dudaðýmý yýrtsa da
Kervanýmýn peþinden, ürüyenler artsa da
Fikrim metanetimi, cinnet olup tartsa da
Kulvarýmdýr sukutum, boþ gözlerle bakarken
Olur ya bir zavallý! Ayný tastan su içse
Saçýnýn tellerinden, rüzgâr özürsüz geçse
Aklýndan zoru olan, sabrýma kefen biçse
Neþterimdir sukutum, boþ gözlerle bakarken
Derbeder hallerime, yüz bükeni bozmaya
Can evime hoyratça, köz dökeni ezmeye
Mutluluk reçeteme, göz dikeni üzmeye
Kararýmdýr sukutum, boþ gözlerle bakarken
Baþýma taç ettiðim, yýllarýn anýsýna
Kýzmaya kýymadýðým, gönlümün canýsýna
Sularýn kirpiklerden, akarken týnýsýna
Ýhtarýmdýr sukutum, boþ gözlerle bakarken
Huylu huyundan geçmez, el bassa da kitaba
Dümen suyu saymasýn, çevirdiði dolaba
Aklýmý rafa koyup, yýldýzlara, mehtaba
Kumarýmdýr sukutum, boþ gözlerle bakarken
Doðduðum günden beri, beþik kertmem hayata
Býktým Karagöz’lükten, imrendim Hacivat’a
Siyah Gecem susunca, hayvandan hayvanata
Bizarýmdýr sukutum, boþ gözlerle bakarken
Bizarýmdýr sukutum, hoþ gözlerle bakarken
Hayrunisa ÞENEL (siyah gecem)
CAN DOSTLARIM YÜREÐÝ GÜZEL ARKADAÞLARIM TORUNLARIM BENDE OLDUÐU ÝÇÝN FAZLA GÝREMÝYORUM HEPÝNÝZDEN AFFINI ÝSTÝRHAM EDÝYORUM KUSURUMA BAKMAYIN SÝZLERÝ SEVÝYORUM