Baharým ol istedim, kýþtan öte olmadýn. Senden önce çatlattý rüzgâr dudaklarýmý. Kar beyaz düþüm oldun, düþten öte olmadýn. Senden önce ýslattý yaðmur dudaklarýmý.
Kýrmýzý gülüm oldun, kalp kandý zaman zaman Kokladýkça yüreðim gurbet karasý doldu. Sarýldým, kucakladým can yandý zaman zaman Avucum kan kýrmýzý diken yarasý doldu.
Sen yoksan, ben kendimi karanlýkta bulurdum. Yine de bedduam yok gönlüme yön vermiþe, Ben sende yoksam eðer ben bende yok olurdum, Gün gelir bir merhaban can verir can vermiþe.
Ne kadar sancýlýymýþ uzaktan sevmek yâri, Her gece vuslat diye kývranýrdý gayeler. Coþari der, ey canan! Aþktýr ömrümün kârý, Kalemler susmadýkça eskimez hikâyeler.
Ýbrahim COÞAR
Sosyal Medyada Paylaşın:
cosari Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.