şiir sokakta değil

Omuzlarýmda nadide yüküm var, taþýdýðým yalnýzlýk
Þimdi gönlün hangi mevsimde, hep kýþta mý yüreðin?
Sensizliðin gölgesinde üþüyen bir çiçek saklý kalbimde
Hey! Sen benim güneþimsin desem, ýsýnýr mý yüreðim

Bir þeyin üzerine fazla düþersen yara açýlýyor derinde
Belki umurunda bile deðilsin yer yoktur sana kalbinde
Þafaðý sökmeyen gecelerde, ötelerde uzandý yardým eli
Hissettim, duydum özümde, o hakkýn saðanaðý manevi

Ey nefsim aðýr bastýn iþte; yürek baharým renksiz
Ruhumda kopandý Nuh tufaný, dev dalgalarla istila
Hisler solgun gönül kýrgýn, güller mi? Açmýyor sensiz
Mehcuru harabat þehrim, gönül meftun deðil miydi dila?

Yüreðin; ýzdýrap yüküyle titreyen, bir yaprak gibisin
Dýþarýdan farklý bir dünyasýn,seni bilmeyen nerden bilsin?
Çöl seraplarýnda mecnun oldum, seni aradým þiirim diye
Hâlbuki uzakta deðildin, sen,ruh ve bedenen kalbimdesin
Yusuf Erdoðan

Sosyal Medyada Paylaşın: