Ardından

Sen gittin ya gülemedim ardýndan,
Sanki bir pýnara döndü gözlerim.
Kulaklarým duymaz oldu derdinden,
Gün geçtikçe seni ne çok özlerim.

Bilemedim, ne saðýmý-solumu,
Bulamadým, hep gittiðim yolumu,
Felek kýrýverdi sensiz kolumu,
Derdin ile sýzým-sýzým sýzlarým.

O gündür, bu gündür gülmedi yüzüm,
Çaðlayana döndü her iki gözüm,
Kalmadý kimseye diyecek sözüm,
Bilmem nerde kýþlar, nerde yazlarým?

Dertli’nin hayatý döndü hazana,
Ömrümü koydular, kara kazana,
Kýymet vermediler, yazý yazana,
Onun için dertle doldu sözlerim.


KONYA ( 05 Haziran 1988 Pazar)
Cafer AKSAY

Sosyal Medyada Paylaşın: