yüreðimi de aldým yanýma, yetiþtim beni sana getirecek bir trene. bindim manzarasý seni anlatan bir koltuða. gidiyordum günlerce haftalarca ve aylarca yollar kýsaldýkça sana olan özlemim uzuyordu. neydi anlam veremedim ben seni bulmaya çalýþtýkça sen ben den biraz daha uzaklaþýyordun. anlamsýzdý her þey. hayat bizi adým adým takip ediyordu güneþ gibi ay gibi. yýldýzlar eþlik ediyordu gecenin sessizliðinde bana. ve anlamsýz bir þeyler dolanýyordu yüreðimde. yollar uzundu yollar acýmasýz. bir türlü seni bana vermiyordu. benim kaderimde özlemekti. ve yine benim kaderim sensizliðe alýþmaktý. tabi alýþýlabilecek bir yaný varsa. gülüþlerini özledim, bakýþlarýný , en içinden sözlerini ve ben seni özledim. öyle güzel gülüyordun ki bana sanki mevsimler deðiþiyordu o an. sanki zaman duruyordu ve ben bir bozuk saat gibi hep sen de kalýyordum. sen de kalmak seninle yaþamak ne muhteþem bir þeydi. sen çayý þekersiz içerdin ve ben sana þiirler söylerdin seninle baþlayýp seninle biten ve þimdi yine þiirler seninle baþlar seninle biter ama sen yoksun....
Sosyal Medyada Paylaşın:
durri edebi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.