Sen düþtün aklýma Yine içim yanýyordu Serin bahar akþamýnda Açtým gönül penceremi Ilgýt ýlgýt sen doldun Elimde eski bir resmin Biraz hüzün biraz küskün Hala kýzgýnsýn besbelli Aðzýný sürmedin Doldurduðum kadehe Hepsini ben içtim Yosun yeþili gözlerinde Yine hep ben konuþtum Gece sessiz Sen suskun Öyle hüzünlü bakýyordun Hasret kaldým tik tak seslerine Duvardaki saati durdurdun Resmin aðladý masada Titreyip iç çekerek Mum ýþýðýnda Çok fazla içmezdim Sen biliyordun Ne kadar dolmuþsun meðerse bana boþalan kadehleri hep sen doldurdun ben sana sýzýp kalýnca gitmiþtir dedim sabah uyanýnca yastýðýn üstünde ben altýnda sen yine bakýyordu birçift yeþil göz yine hüzünlü yine nemli nemli sade bir kahve yapayýmmý der gibi N.H.R_91.ÞÝÝR
Sosyal Medyada Paylaşın:
nihat halis refik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.