Ses duyulur Gecenin geç vaktinden sabahýn seherine dek Aðlamakla hýçkýrýk dolu bir genç kýz Dayanamadým bakmak istedim penceresinden Buðuluydu camlarý Gözlerinden akan yaþlar di sanki Buðulandýran camlarý Bekledim biraz soðuða inat Konuþuyordu devamlý kendiyle Ve elinde anlata anlata ,kendine bitiremediði bir yürek daðlayan Okþayýp durup ovuþturduðu bir resim vardi Eksiklik hissi sarmýþ odasýný Bir yandan dik durmaya çalýþýyor dört duvar dünyasýnda Anlayamadým bir süre sadece izledim biraz Bir ad vardý devamlý sayýkladý Sanki bir köpek ismi idi Ben gene anlayamadým Ta ki fotoðrafý görene dek Güzel sevimli bir köpekmiþ aðlatan bu güzel kýzý Kendi kendime dedim Tövbe bismillah dedim üzüldüðü þeye bak! Sonra eve dönerken düþünceler kurcaladý beynimi Bir þey var ki Ýnsan yalnýzlýða itilince kalabalýklar içinde Baþka bir varlýkta bulmaya çalýþýr bulamadýðý sevgiyi...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Barış Kuzdere Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.