-Ruhunun eþini bulamayan gariptir -
Vuslatýn hazzýný bedeni narda
Pervaneden öte yakmayan bilmez
Hiçlik makamýnýn menzili harda
Efsane’den öte çýkmayan bilmez
Caným astarýna yüz olur deyip
Yar yolunda her þey haz olur deyip
Köprüleri yakmak az olur deyip
Viraneden öte yýkmayan bilmez
Sekizlere köle edip beþleri
Kirpikler altýna serip kaþlarý
La havle çekerken cümle diþleri
Mengeneden öte sýkmayan bilmez
Umudun üstüne, çekerken perde
Dondurur gözleri, hep ayný derde
Ecelin terini, vakti seherde
Havaleden öte, dökmeyen bilmez
Kayýtsýz kalýrsa seline hali
Saatin içinde kül eder yýlý
Lezzet vergisidir düþlerin seli
Þelaleden öte akmayan bilmez
Kaldýrsa yay hattý, düþleri rafa
Gelmezse hay hattý bir kez insafa
Ruhunun fay hattý, günde yüz defa
Zelzeleden öte, çökmeyen bilmez
Delibal yan derim “özün özüne”
Delibal can derim yüzün özüne
Delibal kan derim sözün özüne
Nazireden öte bakmayan bilmez
Celil ÇINKIR - DELÝBAL