Köyüm

Neyini anlatayým neyini yazayým,
Senin için ne söyleyem,
Ah ile yaþadým vah ile yandým,
Virane oldun harabeye döndün köyüm.

Köyde inekler güder, kuzu severdim,
Gece gündüz çobanlýk eder idim,
Kuru çökelik, ekmek kýzartmasý yedim,
Virane oldun harabeye döndün köyüm.

Okula gitmeden çoban oldum,
A B C diye okudukça ilmi buldum,
Kara kýþýnda soðuklarýna doydum,
Virane oldun harabeye döndün köyüm.

Bol bol yaðmurlarýnda ýslandým,
Baðýn ile bahçenden meyve aldým
Çekerek ýrmaðýnda sularý boyladým,
Virane oldun harabeye döndün köyüm.

Topraðýn avuç avuç paylaþýlýrdý,
Çok topraðý olan zengin sayýlýrdý,
Daðlarýn taþlarýn inekle dolardý,
Virane oldun harabeye döndün köyüm.

Hasan Hüseyin senden usandý,
Tarlalarda ekinlerine týrpan salladý,
Ýstanbul icat olunca pabucun dama atýldý,
Virane oldun harabeye döndün köyüm.

Köylüler birer birer köyden ayrýldý,
Tarlalar ucuz ucuz satýldý,
Bahçeler tarlalar sahipsiz kaldý,
Virane oldun harabeye döndün köyüm.

Ormanlarýnda yeþil yeþil aðaçlar,
Meleþirdi koyun ile kuzular,
Para etmezdi buðdaylar, arpalar,
Virane oldun harabeye döndün köyüm.

Hasan Hüseyin BAYAR
Sosyal Medyada Paylaşın: