bu günde sensiz geçti

bu günde sensiz geçti
ne bir seher vakti
ne de güneþin doðuþuna
ben sadece senin yokluðuna yenildim

kim bilir kaç mevsim
kaç hazan
kaç mavi
sensiz öldü içimde

rüzgara yenik düþen yapraklar
dalýnda solan çiçekler
yetim çocuklar
özlemler
hep içimde birikti

bu günde sensiz geçti
kaç kapý kapandý
kaç pencere aralandý
kaç kuþ göðe sevdalandý
ve kaç yara içimde kanadý bilmiyorum

seni bekledim
dün, bu gün
kim bilir belki yarýnda seni bekleyeceðim
ve öbür gün
ve cehennemden beter bir gün

bu günde sensiz geçti
görüþ gününü bekleyen bir mahkum gibi
ve volta dayým
aklýmda sen
kalbimde sen

taþ duvarlara yasladým sýrtýmý
oysa göðsün ne hoþtu
ya omzun
ya boynun
bunu anlatmasý
yaþanýlmadan anlatýlmasý
ne korkunç bir tufandýr bir bilsen

volta dayým
gözlerim göðü aralýyor
bir kuþa deðer gözlerim
ve bir buluta
ve gözlerim dolar
içinde sen
yaðarsýn
yanaðýmda sen
kalbimde yine sen

bu günde sensiz geçti
mavilikler içinde iki çiçek
biri sen
biri ben

ibrahim dalkýlýç

05/07/2015
00:15

Sosyal Medyada Paylaşın: