Hisseder gönülden boldur duygusu
Hiç durmadan yazar yoktur uykusu
Þaþmaz kafiyesi çoktur kurgusu
Edeb’in adab’ýn özü’dür þair
Onlarca heceyi sýralar yazar
Aþký aðýr baSar düz yolda azar
Gün olur Yâr’ine kahredip kýzar
Beste’nin Güfte’nin sözü’dür þair
Bazen bülbül olur konar güllere
Düþer Yâr aþk’ýyla kýzgýn çöllere
Sevdasýný döker sarý tellere
Dertli türkülerin közü’dür þair
Bir ben yazamadým ona yanarým
Paralar kendimi þair sanarým
Gerçek þairleri candan anarým
Bütün insanlýðýn gözü’dür þair
Arif olan anlar etmeyin nazar
Gâhi kaderine gâh Yâre kýzar
Yazarken kalemden sanki kan sýzar
Ýniþ’in yokuþun düzü’dür þair
Durak’ým der yaza yaza yaþlandým
Kimi gün dýþlandým hemde taþlandým
Tükendi duygular gayri uslandým
Hicab’ýn utanan yüzü’dür þair
Durak YÝÐÝT
GönüllerinÞairi
KOCAELÝ
Hasretle yüreði piþtikçe piþer
Yazarken kalemi gözden yaþ düþer
Gün olur eliyle kabrini deþer
Yâr’ini kalbine gömendir Þair
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.