DİLSİZ MÜSLÜMAN

Camiye girerler sürü halinde,
Doðruyu söylemez dilsiz Müslüman!
Kitabý gösteriþ için elinde,
Gerçeði göstermez elsiz Müslüman!

Okumaz; inandým sanýr konuþur,
En basit konuda susmaz yeniþir,
Ýmamý bulunca ona danýþýr,
Son yolculuðunda malsýz Müslüman!

Dokununca geri çekilir safta,
Ondan dürüst yoktur ötünce lafta,
Mezara girince öðrenir gafta,
Nefsine düþkündür pilsiz Müslüman!

Hortumu çok sever þebeke kurar,
Dinini unutur çakýlý durar,
Cenneti kesindir(!) kendince karar,
Yönünü bulamaz yolsuz Müslüman!

Rehberlik istesen kaçar; karýþmaz,
Haksýz olduðunu bilir barýþmaz,
Düþmaný ruhunda bulup yarýþmaz,
Baþ dik yürüyemez belsiz Müslüman!

Yetmiþinde hacý(!) koyar sakalý,
Kurt olmuþtur artýk soyar çakalý,
Son takým olacak kesik yakalý,
Dünyada, mahþerde çulsuz Müslüman!

Beþ vakit namazda camiye koþar,
El açan garibe yardýmda þaþar,
Herkes horlasa da Dursunî beþer,
Dalýnda kurumuþ gülsüz Müslüman!

Dursun Yeþil –2009



Sosyal Medyada Paylaşın: