Baktýðýmda huzur bulduðum;
Resimlere dalýyor gözlerim çoðu zaman,
Sessiz kalmýþ fotoðraflar akarken gözlerim den ,
Hiç bitmemiþ gibi
Hala kalbimdesin eksilmedin gelinciðim,
Mevsimler geçiyor ama gönül vaz geçemiyor
Senden sevgili
Hala oluk oluk kanýyor yaram
Kalabalýk içinde olan yalnýzlýðým vuruyor kor yanýmdan
Bir çýðlýk atsam, duyarmýsýn bilmemki ,
Görenler mesut sanýyor gülen yüzüme bakýnca ,
Sensizliðimi görmüyorlar ki,
Bilmiyorlarki hicran dokur ellerim
Gördüðüm düþe kanarak.
Kayboldum sensizliðin çölün de ,
Ani gidiþinle uyandým bu gaflet uykusundan.
Ýstanbul kadar kalabalýðým sessiz çýðlýklarýmýn içinde
Unuturum sanmýþtým
Ama, yanýlmýþým.
Nede çabuk geçti gerçek sandýðým düþler
Oysa daha baþlamamýþtýk ki
Yaþanacak var olan yýllar
Neredesin saklý cennetim ,
Kiminlesin ?
Arýyor musun
Aklýna gelip de sorguluyor musun kendini ?
Yýldýzlarda görüyor musun gözlerimi?
Hatýrlýyor musun seni nasýl sevdiðimi?
Çarpýyor mu kalbin adýmý andýðýnda ,
Doluyor mu gözlerin ?
yoksa unuttun mu
Ruhum.
Olmuyor
Kurduðum hayallerden vaz geçemiyor yüreðim,
Uzak olsada ellerin ellerimden
Unutmak ne mümkün, mümkünmü Sevgili..!
___TUÐBA YALIN__
ADANA