CEZAM AĞIRLAŞIYOR

Tadý , tuzu, kalmýþmý ki ömrümün !
Sen olunca uzaktan yabancý gibi bakaným .
Benim de seni gördükçe inadýna ,
Bana senden yakýn olan hasretinin boynuna
Sarýlasým geliyor...

Bakalým ruhta mý ayrýldýk sözlerde mi !
Nasýl yine ayný özlem ateþiyle mi yanýyor !

Usandýrýr oldu hayalinin gölgesiyle,
Gecelerce bitmez bu dertleþiler
Yokluklar karanlýk kuyularda emekletirken,
Her sabah gözlerim sönük
Yüzüm soluk uyanmak ,
Hiç cevaplanmayacak
Ve noktasýz mektuplar yazýp
Köþelere biriktirmek ,
Olmuyor ...olmuyor .... olmuyor...

Ayrýlýk hançerinin acýmasýz darbesinin,
Ruhuma zulmünü üzülerek seyretmek
Asýl onsuzlukta sevebilmeli sözünün ,
Kavramak anlamýný...
Maðrifettir içinde olaný yaþatmak,
Diye diye buna sabretmek ,
Ýnan aþkýn hakkýný vermeye yetmiyor...

Sanmadým ki bu gönül devranýnda,
Harcanan tek benim duygularým,
Aklým iyi kötü kalp hakkýný eþitlemeyi yeðliyor
Hasretin damla damla eritmesine razý olamýyor...

Hele tek elden gelen hedefsizce,
O uzar sabahlardan dilenmekmidir seni?
Bu yüzsüzlük beni derinden hýrpalýyor..

Düþün ne olursun bir kolaylýðý yokmudur?
Gözlerime bakarak acýmadan sormadan,
Zamansýz bu beni mahkum ettiðin
Kendince belirlediðin bu hasrete,
Verdiðin süre ne kadardýr?
Çünkü gittikçe yüreðimde ,
Bu cezam tuz yükü olmustur aðýrlaþýyor ...

Nuran KARACA22:41 03.07.2015

Sosyal Medyada Paylaşın: