Baktým dala güzel bir kuþ konmuþ,
Bakýp âleme ahval nedir sormuþ,
Soruya cevap veren ise pek az olmuþ,
Anlamýþ ki hepsi kendini yaþýyormuþ..
Kimi almýþ baþýna girmiþ zevki sefaya,
Unutmuþ daha önceki çektiði cefaya,
Yaratýlýþýný unutmuþ dalmýþ dünyaya,
Yaþam nasýl olursa kendisini yaþýyormuþ,
Kimisi dertleriyle olmuþ kalmýþ ellerde,
Hayalleriyle kurmuþ kendine velvelede,
Geçemez olmuþ çaresizliðin bütünü ile de,
Boyunlar bükük herkes kendini yaþýyormuþ..
Bakýnca görürüsün var mý destek olan,
Anladým hepsi fani olan dünya da yalan,
Yok, kimse de kalmamýþ zevk ile yaþanan,
Herkes kendi kader çizgisini yaþýyormuþ…
Hazin ve hüzünle dalan gözler dolmuþ,
Sevinç çýðlýðý çekenler sarhoþ olmuþ,
Masal olup geçenler zamanda savrulmuþ,
Cevap yok herkes kendini yaþýyormuþ..
Sevinen kendine oluyor pür neþe,
Gam keder içindeki duyuyor endiþe,
Zaman sürükleyip ekleyince peþ peþe,
Günler boyu herkes kendini yaþýyormuþ.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.