Mor daðýn tepesinde bütün haþmetiyle durur,
Mavi gelinliðiyle göl,
Nasýl da kibirli, nasýl da maðrur.
Ürperir zaman zaman yayla rüzgarlarýndan,
Titrek çalkantýlarý kýyýya vurur.
Seher vakti çil horozun avazý,
Baþlatýr yeni günü bilinen bozlaðýyla.
Duman duman gökyüzüne süzülür,
Alçak gönüllü obalarda ocaklarýn efkârý.
Uyanýr yavaþ yavaþ, aðaçlar, çiçekler, kuþlar.
Ýnsanlar da uyanýr,
Biten yorgun bir gecenin derin uykularýndan.
Bazen de,
Aniden bir sis çöker yaylaya,
Bilinmez nerelerden.
Gözleri buðulanýr yüce daðlarýn.
Gümüþ renkli parýltýlar göz kýrpar,
Yükseklerden dökülen þelalelerden.
Þebnem düþer çiçeklerin üstüne,
Gözyaþlarý süzülür, yabani lalelerden.
Sarýþýn yaz güneþi görünür aralarda,
Buluttan perdesini hafifçe aralar da,
Okþar yanaklarýný yayla çocuklarýnýn.
Adamakýllý bir sevda yeþermektedir,
Hülyasýnda delikanlýnýn.
Çatlamýþ dudaklarýnda sevda türküleri,
Yaylanýn kýrlarýnda çiçekler dermektedir.
Kor gibi yakar yüreðini,
Aþý boyalý obanýn bir fettan kýzý.
Zeytin karasý gözleriyle, süzgün bakýþlarýyla,
Ellerinde kýna, aðzýnda yayla sakýzý,
Güzeller güzeli bir kýzý sevmektedir.
Yaylada nöbet tutar, baþý dumanlý daðlar,
Mavi göl, yeþil doða, sarýþýn kýzgýn güneþ,
Kah gülümser sevdaya, kah için için aðlar
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.