ismini söylemek bile zorlaþtý bu hüzün bahçesinde. bilmesin kimse seni. adýný yazmamaya yeminler edip duruyorum. ve yine kendimi biliyorum. seni anmadýgým,bir günüm,bir saniyem bile olamaz ki. tövbesini bozmuþ günahkarlar gibi. isminle zikre baþliyorum. günaha saplanmiþken tüm gençliðim. almadim sayýyorum sen yokken aldýgým nefesi. gözyaþýnýn bile lükse kaçtýgý tenha alemimde. sen diye hiçkýrýyorum. kuru kalabalýkta sesizce.. bildiðim orjinal dilimde ZAZACA,da TI XAÇA rýndaymýn...! ugultusuyla kendimi sagýr edene dek. bu kentte çýðlýðýmý dolduruyorum...
tý xaça rýndaymýn= sen nerdesýn güzelim
Sosyal Medyada Paylaşın:
multeci zaza Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.