Ulan Allah’sýz, tüm kitaplarý yaktýrdýn bana, Ve tüm kutsal emanetleri yýktýrdýn... Bir tek kutsalým sen kalmýþtýn, Onu da çöpe attýrdýn, Helal olsun! Yok kuzum, yok, bu saatten sonra durulmaz buralarda, Durulur belki, vakti saatinde geldiðinde kabaran deniz…
Yok canýmýn içi, yok, bu saatten sonra ne yapayým kendimi, Atsam atamam, satsam satamam bu bedeni, En iyisi mi, senden kalan son ateþi yakýp baðrýmda, Bu kokuþmuþ, bu sahte, bu kahpe dünyadan gitmeli…
O deðil de, son sözlerin hala aklýmda, En olmadýk zamanlarda yankýlanýyor sabah akþam… Ve buz kesiyor kelimeler , Sonra yüreðimde eriyor son bakýþýn, Ah beni yakan asil, vakur bakýþýn… O gözlerini nasýl unutayým, En iyisi bir mezar yeri satýn alýp, Oraya taþýnayým...
‘Kendine iyi bak, beni düþünme ‘’ demiþtin ya, Yahu bu kelimeler bir ayrýlýk senfonisinin finaliymiþ, Yanlýþým varsa düzelt, ‘’þaka yaptým ‘’ de, Hiç böyle þaka mý olur? Sonradan ayýldým, kafama dank etti, Meðer durum çok ciddiymiþ, Vay baþýma gelenler… Daha ne olsun, þakayla karýþýk deðil bu kez, Bunun adý öyle de böyle de ‘’ayrýlýk ‘’ Hay bu ayrýlýðýn... Aðýz dolusu küfür edeceðim de zor tutuyorum kendimi..
Þarkýlarda, türkülerde çok dinlemiþtim, Hatta filmlerde çok da izlemiþliðim vardý da, Hiç dikkate almamýþtým bunca zaman… Kendi içimde seni dinlerken, Ýlk kez bu kadar aðýr geldi, Vay anasýna, biz bir anda, Nasýl da iki yabancý olmuþuz…
Yahu düne kadar, ‘’kendine hiç bakmýyorsun ‘’ demiþtin, Piyangodan çýkmadýysa, Bu ‘’kendine iyi bak ‘’ lafý da nereden çýktý? Sen en iyisi mi bilme, bilmiyordun ki güzelim, Sabah akþam sana baktýðýmý, Ve kendime hiç zaman ayýramadýðýmý…
Biliyorum, her þeyin bir sonu var, Bu da onlardan biri, vakit saat doldu, Yiyecek ekmeðim bu kadarmýþ, Ulan deli, sensiz boðazýmdan geçmez ki… Neyse ben beylik bir söz söyleyeyim de, Final böylece bitsin… Hatýrlatmana gerek yok, Çok uzattým biliyorum, ‘’Ruhum bedenimden ayrýlacak ama, Ruhum ruhundan asla ‘’ Bu da çok klasik oldu, Ama bilirsin, klasikler deðerlidir...
Bari bu þiir güzel bitseydi, Yine beðenmedim sonunu, Oysa en güzel þiirlerimi sana yazacaktým, Söylesene kuzum, böyle veda mý olur? Filmi geriye saralým, Ve baþladýðýmýz yere dönelim, ne dersin? Dur biraz düþüneyim, nerede kalmýþtýk? Tamam þimdi oldu, sen birazdan olacaklarý seyret, Haydi ruhum, iyice sokul bana, soðumasýn aramýz, Kýr dizlerini, baðdaþ kurup karþýma otur, Ver bana sýcacýk ellerini ve gözlerime iyice bak, Bir buse kondur dudaðýma, ama veda busesi olmasýn…
Ýç cebimde çakmaðým olacaktý, bir zahmet bulayým, Bir de keyif sigarasý yakayým, Bu an’ýn yüzü suyu hürmetine… Yok, hayýr vazgeçtim, aþk ateþini sen yak! Zil zurna sarhoþ oldum, hayali bile ne hoþ, Ýyice daðýlmadan, haydi sarýl bana kuzum, Dert etme, ister kapý çalýnsýn, ister zil, Ýstersen ayakkabýlarý içeri al, iç sürgüyü kilitle, Kimse rahatsýz etmesin...
Olmayacak böyle, sen iyisi mi, Oradan bir viski kap getir, Oldu olacak,iyice günaha girelim, Gir koynuma hiç sesini çýkarma, Kimseler görmesin bizi, Gidecek baþka yerimiz de yok, Nereye kaçarýz ki? Hangi daðlar kabul eder bizi, Hangi güneþ kucaklar?
En iyisi, biz bize sýðýnalým, Sus ve hiç bir þey söyleme, Kapat þimdi gözlerini, Haydi sýkýca sarýl bana, Uykusuzsun biliyorum, Baþka limanýmýz da yok bizim, Bizim bizden baþka kimsemiz yok, Haydi uyuyalým...
Vecdi Murat SOYDAN (Yaþanmamýþ Aþklarýn Þairi) 03/07/2015- Isparta
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yaşanmamış Aşkların Şairi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.