zifiri karanlýklar engelli aþklara gebe kör býçaklar diler sevdalarý ay yürür mehtabýn ayak izinden prematüre aþklar doðar avuçlarýma bu son gece
iki yürek ötede duraksar tüm sözcükler utangaç sevdalar bakar kapý aralýðýndan þarkýlar asar ruhumu kör karanlýklara kapý aralýðýndan bakar hüznüm bu son gece
belkide yorgun yüreðim çaresiz suskunlaþýr çýk gel sessiz acýlarýmdan sessiz kalýþlarým belkide çaresiz yorgun yüreðime acýmadan ez istersen bu son gece
uzaklaþýr mehtap senin simana bürünüp kör karanlýklara satýp ruhumu iki yüzlü insanlar kör býçak gibidir yarim acýmadan yüreðime batýr istersen bu son gece
ardýna kadar aç kör karanlýklara hükümdar gecenin perdesini yada iki yüzlü sevdalara emanet et premürte aþklarý belkide yorgun yüreðim suskunlaþýr ölümüne kapý aralýðýndan bakar hüznüm bu son gece
Mahmudiye Düzkaya
Sosyal Medyada Paylaşın:
akasyameral Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.