O zamanlar Yürektendi sevgiler. Koskoca mahalle. Bir ev gibiydik. Kýskançlýk bilmezdik. Nefret etmezdik. Biz bunlarý. Yýllar sonra öðrendik. On dokuz yaþýnda Gurbete çýktým. Ne sevdiðim vardý. Ne de sevenim. Yüreðim Hasretin girdabýna düþtü. Çýrpýndým. Çýrpýndýkça battým. Alýþamadým ben yaban ellere Baþýmý alýp buradan Gidesim geldi. Gidip bizim eli göresim geldi. Bahçede aðaçlar meyve verir mi. Komþular evimize yine gelir mi. Kerpiçten evimiz acep durur mu. Yine sevdiklerim yaþar mý orada. Sýrada beklerken oyun oynardýk. Çeþme kurudu mu akar mý yine. Eski evimizin penceresinden Çocukluðum camdan bakar mý yine. Öyle özlüyorum o günlerimi. O mutlu yýllarým Gözümün önünden geçti. Yüreðim gezinirken orada. Hasretin acýsý yüreðimi deldi. Alýþamadým ben yaban ellere. Her kimi gördüysem , Hepside eldi. Yalnýzlýk ne zormuþ. Kalmayan bilmez. Gidip bizim elde ölesim geldi.
SELMA MERÝÇ 02-07-2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
karadeniz sevdalısı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.