Sonbahar yapraklarý gibi zamaný gelince dökülen gözyaþlarým vardý benim. Ve ilkbahar yaðmurlarý gibi þiddetini asla kestiremediðim hüzünlerim. Aklýmdan çýkarmaya çalýþtýkça akreplerin,yýlanlarýn soktuðu, Yüreðinin derinliklerinde kaybolmak istedikçe ayrýlýk rüzgarlarýnýn savurduðu. Benim en beri gelen tarafýndan dört elle sarýldýðým, Senin en ileri dur yanýndan el salladýðýn. Hiç bir doktorun tedavi edemediði sevda yanýðý yaným benim. Sana kesilen aþk yolculuðuna herkesin bir tebessümde vardýðý Gözümde büyütmekten göz göz açýlan yaralarýmý piþmanlýklarýmýn sardýðý.... Þimdi kim görse bu yanýðý "üçüncü derece,iflah olmazsýn" diyor. "Üç vakte kadar kaskatý kesilir,bir daha hiç bir kula yanmazsýn" diyor...03/02/2015 Can Çalýþkan
Sosyal Medyada Paylaşın:
Can Çalışkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.