DOKTUR BEY
Sedyeye uzandým akarken kaným
Acilde uyandým: “Yetiþ doktur bey”!
Yarama bakýver yanarken caným.
Yardým esirgersen bitiþ, doktur bey.
Analar, ne güzel evlat doðurmuþ.
Vatana, millete aþkla yoðurmuþ.
Duygu yitirende, kulak saðýrmýþ.
Çok gördük parayla ötüþ(!) doktur bey.
Hayat deðirmendi, aðardý saçlar.
Bir türlü elime geçmedi uçlar.
Hayýr, diyemedim benimdi suçlar.
Çok gördük yüzlerde rötuþ(!) doktur bey.
Kaç defa tezgâhtan geçtim, sayýsýz.
Þükür ayaktayým amca, dayýsýz.
Kuru kalabalýk çoðu mayasýz.
Çok gördük bedelsiz satýþ, doktur bey.
Dertsiz olsun elin, ay nurlu yüzün.
Bahar olsun ömrün, gelmesin güzün.
Paraya tamahkâr deðildir gözün.
Çok gördük acile yatýþ, doktur bey.
Sosyal güvencemi önce sormadýn.
Kim olursa olsun koþtun, durmadýn.
Bugüne kadar tek bir kalp kýrmadýn.
Çok gördük kapýdan itiþ, doktur bey.
Yýpranmýþ kalbime neþe düþürdün.
Yaramý sevgiyle sarýp, piþirdin.
Dursunî’ye deðer verip þiþirdin.
Çok gördük makamdan atýþ, doktur bey.
Dursun Yeþil –2008
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.