Hiç bir þey yormadý beni , Sensizliðin ve hasretin kadar ... Bir ülkeden baþka bir iç ülkeye hasrettim sadece , Oysa hasreti düþünmemiþtim severken ; uzaklýðý ise asla ...
Hiç bir þey yormadý hasta bedenimi , Sensizliðin ve hasretin kadar , Oysa yakalanmýþ mutluluðu kaybetmek istemeyiþimdi hasretim , Ve hasretin kalbime saplanan derin bir acý olmuþtu adeta ...
Hiç bir þey yormadý hasta bedenimi , Sensizliðin ve hasretin kadar , Ýçimde büyüttüðüm sevgiyi tadamadým mesela , Yokluðunda sensizliði yaþamak dahi istemedim ama; Saadece sabredeceðim dedim sensizliðin hasretine ...
Veysel AKMAN 01.7.2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
veysel akman Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.