Düşünceyi yaktılar

Kara bir orman gibi gökyüzüne kalktýlar
Güneþin doðuþuna külden balçýk taktýlar
Gözlerinde ateþ var bu dünyada yoktular
Umudu söndürdüler düþünceyi yaktýlar


Türkülerin saçýna kan gülleri takarken
Gözleri dolu þair kitaplardan bakarken
Þu madýmak davasý yüreklerde akarken
Beyinleri yýkayýp düþünceyi yaktýlar


Önce çevirip dünü zamanlara ekleyip
Benzini bidonlarda kapýlarda bekleyip
Saatleri durdurup yelkovana tekleyip
Temmuzun ikisinde düþünceyi yaktýlar


Davut’un tellerinde muhlisin sazý kaldý
Handanýn yüreðinden anneye sýzý kaldý
Metin son þiir yazdý vuslatta azý kaldý
Þiirin ýrmaðýndan düþünceyi yaktýlar


Anka’nýn kanadýna çöl kemendi çaktýlar
Güvercin palazlandý ateþlerden taktýlar
Ýnsanlýk onuruna dumanlardan baktýlar
Sevdayý köle sayýp düþünceyi yaktýlar


Hasretin dillerinde sevginin nefesleri
Koray’ýn yüreðinde çocukluk hevesleri
Yüzler kara örümcek kurumuþ kafesleri
En verimli çaðýnda düþünceyi yaktýlar


Sosyal Medyada Paylaşın: