MELÜL MERVE
On beþinde sarmýþ sevda ateþi,
Aþk doktoru bul bu kýza annesi…
Hüsran sisi örtmüþ ayý güneþi,
Gönül vermiþ hin yýldýza annesi…
Feri sönmüþ gözlerinin tadý yok,
Bir yâr gömmüþ vefasýzýn adý yok,
Kýrýk gönlün hicraný var þadý yok,
Saf inandý dýþ yaldýza annesi…
Kalp acýsý kaný almýþ benizden,
Kurtar kýzý bu bulanýk denizden,
Gitmiþ nefes çýkmaz aðýz genizden,
Gönül vermiþ bir hýrsýza annesi…
Darbe vurmuþ yâr dediði o lanet,
Neþeli kýz aþk maðduru hayalet,
Öfke volkan yakar þehir eyalet,
Kurban verme bir arsýza annesi…
Cantekin der; Merve melül periþan,
Söndü umut ne söz bekler ne niþan,
Sevgi þefkat yitirmez ki þeref þan,
Kol kanat ger bu yalnýza annesi…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mahmut Cantekin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.