Ben her gece þiir yazamam fakat her gece ýsrarla seni düþünürüm..
Hem bu beni neden yorsun ki ? Bilakis yoklukla da mutlu olabilmeyi Senden sonra öðrendim ben Sen, Bana aþķ’ýn anlamýný yani Hayatýmdaki en deðerli dersi Öðreten öðretmen...
Hani haftasonlarý þehirden uzaklaþtýðýmýz o þirin köy evi vardý ya Hani doða bize ne sunmuþsa onu yerdik ve birbirimizi bolca dinlerdik dinlenirdik.. Sabahlarý soðuk olurdu sobayý ben yakardým Çayý ben demlerdim Sense mutlaka ikinci bardaðýma yetiþirdin...
Bir þey itiraf edeyim mi ? Çayý þekersiz içmeyi deðil ama Aþk’ý nedensiz sevmeyi senden öðrendim...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Balchk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.