Bildiðimiz ne varsa sildik aklýmýzdan Ne göç eden o martýlar kaldý Ne de zemheride parlayan yýldýzlarýmýz Iþýðýný yitirirken biz/sizlik
Desen ki, esirgedin kendini Ölü kelebekler üþüþürken yokluðumuza Sessizlik kurþunlayarak gölgemizi Çekip gitmeler istemeden oldu
Gözyaþý kadehimden fallar tuttum Tek bir telvesini es geçmeden Hepsi mavi hepsi sen hepsi biz Varlýðýna niyetleniyorum
Bil ki ,kalbim açtýr Bir martý çýðlýðý kopuyor yaný baþýnda Omuzlarýmda sihayýn matemi tarifsiz Gitmedim de,döner umutlarýmýzý toplarýz
Kaç kurþun daha dökeceðim Göbek baðýný kesemediðim ayrýlýða Dilsiz yaným, her an aþk diyor mavi diyor De ki ,kýrýldýk daðýldýk ayrý ayrý iklimlere. Elbet kokuþur bu ayrýlýk. yeþeririz birlikte
Remziye ÇELÝK 30.06.2015/ 01.22
Sosyal Medyada Paylaşın:
Remziye ÇELİK Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.