soydu tenhalýðýmý çýplak tenime sadece ateþ böceklerinin duyacaðý senfoniyi yazdý
deðmedi elleri
sanki üþümüþümde doðru sözü düþünürken göðe bakmýþým suyun arzusu gibi uzanmýþým bir okyanus belgeseli gibi üstelik hayatýn kirini dalgalara býrakmýþým
iliklerim saðanakmýþ sanki yoðun retinam oldukça zarif kozasýndan çýkmamýþ bir dilim kelebek evet burasý cehennem
üzerime konmuþ renk rüya çiziði avuç içlerimde rutubette neymiþ gökkuþaðý kaburgalarýma sýðýnmýþ kuyu kanatlanmýþ uçurum sanki pamuk