Ne diyebilirim ki..? Yine baðladýn beni, farkýnda olmadan kolumu , kanadýmý, Vardýn mý kendine maviþ...? Yine susturdun kalemi mi, haykýrýþýmý, Kilitledin beni evlat.
Eðer yanýlmadýysam, algýladýðým kadarýyla, Öyle seslidir ki yüreðinde ki isyan, öyle anlamlý ki, Gözlerinde ki ihtiþam Utandým Ve de sen maviþim, hiç konuþmadan.
Sesizce haykýrarak,gözlerinle Öyle güzel tarif ediyorsun ki ülkeni Mavilerin ile, Öyle güzel anlatýyorsun ki katliamlarý Bitmedi , bilirsin.
Ve kanlý çizmeleriyle iþkal edilmiþ topraklarýný Dahasý.. Öyle güzel izah ediyorsun ki atýp tutan sahtekarlarý Tüm kalbimle inanarak... Derya gözlü evlat
Öyle güzel tarif ediyorsun ki vampirleri Derine inmeden Amma velakin, mavi gözlü evlat Bilirim ki, isyanýnda dahi insanlýk yatar.
Öyleyse. Senin haklýlýðýný hisseden insan. Bence... Olduðu gibi, senin yaptýðýnýn gereðini yapar Gözlerin bana ilhamdýr.
Ýnsan olan anlarsa seni eðer inan ki, Senin, sesiz haykýrýþlarýna, çekinmeden sana mavilim Diyorum ki, olacaktýr.... Emin ol Canýna can katar.. ÞimalGüney!! ( HA )
Sosyal Medyada Paylaşın:
şimalgüney Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.