HER GÜN BİR DAMLA BOĞULUYORUZ

Zamanýnda, zaman diye bir kavram tutuþturdu/lar elimize
Önce çarmýha gerdik günü,güneþi,ayý
Sonra çarkýn diþlisinde biledik karanlýðý aydýnlýðý

Yeri geldi duvarlara mýhlandýk
Yeri geldi köstek ettik ömrümüze

Oysa daha elimize sýkýþtýrýlmadan peyda idi
Ahiri de zahiri de mahiri de

Bu zehirli akrebi durdurabilene aþk olsun
Gücü yeten dem vursun geçmiþine
Geleceðine dirhem bulsun can havliyle
O akrep ne kýskaçlar vurur yarýnlarýn bileklerine
Ne hendekler kazar yelkovanlara doldurulmuþ tik taklar

Hele bir de vakitsiz öttü mü
Sabahlarý seher vakitlerinde horozlar
Kesilir karanlýðýn baþý
Ocaðýnda aydýnlýk piþirir kýzýllýk

Ecel yakut,
Yahut ezel
Suyuna þehadet banýlmýþ bir sonsuzluk
Aþýna ölümsüzlük katýlmýþ bir mutluluk
Araf sofrasýnda bir kaþýk tadýlmýþ mahrem
Ve muhkem kývamýnda kadim bir merhamet
Kuruluvermiþ son nefeste Rahman’dan bu rahmet

Zaman meçhul mu
Aþikar mý zaman
Su gibi akýp giden midir bu
Yoksa akýp giden midir su
Arþ’a zaman gibi

Heyhat!
Ey muamma eteklerinde kývrýlan akýntý?
Sýkýntýnda her gün bir damla boðuluyoruz
Amma ve lakin..
Sosyal Medyada Paylaşın: