Öğrendim ki...

Sensizlik su olup akarken gözlerimden
Yaþamanýn bir ilk olmadýðýný öðrendim
Ýkimiz için biz varken bu günde
Yarýn bir hiç olacaðýmýzý öðrendim

Yaþamak yine üzerime gelirken bu gece
Sensizliðin olursuzluðunu öðrendim
Gönül viran olmuþ yýkýlýrken yine
Senle iken yokluðumuzu izledim

Dert yok derdin, derman arardým
Gönlün feryat olmuþ yanarken biterdim
Ve sen yoksun diye gecenin kör karanlýðýnýn
Gökkuþaðý olmasý için yaþardým

Sen imkânsýzdýn iflah olmadýðým
Gülerken gördüðüm býrakmadýðým
Sevdiðim, yandýðým ama ölemediðim
Söyle nerdeysen orada ölmek isterim

Sosyal Medyada Paylaşın: