haþmetli deniz
maviliðinde serinlik
asilik dalgalarýnda
vapurun iç gýcýklayýcý sesi
senin sesin olamaz!
vur karaya dalga dalga
ve ay ýþýðý altýnda
yakamoz, yakamoz
ki sen sahiller boyu uzanan
kýyý çizgisi
kumsala vuran istiridye içinde
çaðýldayan çaðlayanlar..
binbir renge bürünen
yedi katlý gök
sýrlarýn esrarýna açýlan kapý
sende yýldýzlar
hürriyete açýlan kanatlar sende
sen ki ufuklar kadar geniþ
kuþlar kadar özgür
ilkbahar yaðmurlarýnda açan gökkuþaðý
renk karmaþasý..
insanlýðýn hamuru
hücre hücre büyüten toprak
vuslat ile firkatin birleþtiði yer
hayat sende
sende ölüm
iþte öyle bir toprak
öyle bir biz
sen ki içinden ýrmaklar geçen ovanýn
nazlý kardeleni
baðrýnda misk saklayan
rayiha..
neredesin?
ki ben zoraki bir kalem
kaçýrýlmýþ cümleler
deðilim
yataðýnda akan bir ýrmak misali
akarým ince ince
vadisinde esen bir rüzgar gibi
bulurum yolumu
ki sen mevcudatýn her zerresinde
hatýrlanýrken
neredesin?