ben kabadayý gecelerin sýrtýnda ceketiyle yumurta topuk gezen zamanlarýn avare kýzýyým o yüzden alýþkýn deðilim susmaya naralar atarak karþýlarým sevdayý ve kan revan kesen ayrýlýðý.
boyumdan büyük aþklara kafa tutuþum belki de bu yüzdendir bu yüzdendir aldýðým yaralarý odamýn duvar kenarýna sýzýp ’’bu da öldürmedi’’ diye diye bir kedi caný yanýnca nasýl yalarsa yanan yerini dilimle yalarým dudaklarým diþlerime geçik.
bazen gidenin ardýndan kýsýk gözlerle bakmak evlat acýsý gibi koyar yüreðime bir akýl hastanesinin en gün görmemiþ köþesinde yüreðime tutulan elektrik akýmý ile titrerim aklým gelmez baþýma ’’bir sigara versene abi’’ diyen hastalar safýnda kapýdan girecek sevdalýnýn uzatacaðý eli tutup kýrasým gelir öyle bir hýrstýr ki bu deðer bilinmemenin tüm kini gözlerimde küserim ona küserim kendime küstüðümü dahi itiraf edecek dudaklarým kilitli açmam bir daha yarýna.
ben avare zamanlarýn avare kýzý serseri ruhumu tüm vakitsiz açan çiçeklere hibe ettim kundaksýz gömsünler çocuk kalan yanýmý ay dahi ýþýklarýný çeksin üzerimden karanlýkta yarasalar gülsün yüzüme son duamý ettim boþ geldim boþ oluyorum sevdadan.
Ayvazým DENÝZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayvazım Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.