-Çabuk yoruldun be, neler oldu öyle? Yokuþta tekledin, hasta mýsýn söyle! -Aðam at sýrtýnda sen çok hýzlýsýn da Ben yaya olarak, çok yoruldum yolda. Daha pazara çok yolumuz var, nasýl, Sana yetiþirim? Korkum odur asýl.
-Çok özeniyorsun bilirim sen bana, Ýstersin at ile yola devam etmek, Takip etsin aðan seni yürüyerek!? -Estaðfurullah be aðam! ....................................-Ben bilirim, Teklifim var; ....................-Emret, ne yapabilirim? -Þu taze fýþkýyý görüyor musun sen? -Görürür be aðam, ...................-Bir parmakcýk yersen, Bu atýmý sana veririrm bir düþün, Hep sürünerek mi geçecek þu ömrün?
Çok yorgundu terden sýrtý sýrýlsýklam, Parmakla fýþkýdan alarak bir tutam, Çiðnemeden yuttu; ........................-Sözünü tut aðam! Artýk ben attayým, sen peþimde yaya, Þimdi çok deðiþik bakarým dünyaya.
At ve uþak sanki þahlanmýþtý artýk, Aða ter içinde; ..............................-Yavaþ git be sapýk! Yýllarýn öcünü, alýyor gibisin, Çok da böbürlenme, fýþký yedin demin.
Piþmanlýk ateþi içindeydi aða... Dönüþte geldiler sabahki duraða. Uþak havalara girmiþti bir kere, Attan indi fýþký yediði o yere.
-Gördün aðam yaya gitmek kolay deðil, Fýþkýdan bir parmak ye ve aðzýný sil. Bunu yersen bil ki at yine senindir. Haram servet ancak fýþký yiyenindir.
Aðaya gelmiþti düþünme sýrasý, Yaya gitse olur köyün maskarasý, Þanýný bitirmek... Oh hayýr hayýr! Fýþký yemek daha zararsýz sayýlýr. Parmaðýyla þöyle az bir þey tutarsa, Hissedilmez bile, çabucak yutarsa.
Þimdi yine aða atta, uþak yaya, Seslenir baþýný kaldýrýp aðaya; -Ben yayayým yine atýnýn peþinden, Sabah da öyleydi, þu köyden çýkarken, Yine aða sensin, uþak benim adým, Bu boklarý niçin yedik anlamadým?
18.11.2005 Sosyal Medyada Paylaşın:
ekremsama Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.