bir duvar yýkýlýrken ki kiriþlerin çatýrdamasýna benzer sesler duyuyorum göðsümde : turnikeler. ve tüneller tanýktýr sabahlarý bir balçýk gibi akan ovulmuþ gözleri kanlý kalabalýða karýþtým. kendime çok alýþmýþtým
her þeye karþý halleri. hareli sözcüklere gizli cesaretleri bin bir çeþit iksirle çizilmiþ kýrmýzý çizgileri. ve çizginin ötesindeki ölülere aldýrmayan yasinleriyle geceden henüz çýkmýþtýlar
durun dedim. durun duydular. ama duramadýlar doðurgan yerleri döl dolu gebeydiler çünkü. düzene ve birbirlerine
_kolay çözülen baðcýklar gibi_
sessizce geçtiler. iç içe geçmiþ karýþýk kipler. korkular kokular. ve bezirgan pozlarla
geçip gittiler
þimdiki zamanýn sonunda böyle ilhamlar. ithamlar ve kalabalýklar kalmasýn diye þair. durun demeye devam edecek
kendi. veya bir baþkasý bazýnda
Suje/Mayýs 2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
A.Y Borke Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.