o mavi gözlü kadýndý sen deðildin biliyordum daha az caným yanýyordu çünkü sen olsan kattiyen ölebilirdim biliyorum... seni unutabilmem için dualar ediyordu sanýyorum hiç durmadan hiç anlamadýðým bir dilden... uyandým sonra zaten daha fazla kattiyen katlanamazdým yaný baþýmda bir cenaze sere serpe uzanmýþ aðlamýþ belli yorgun düþmüþtür muhtemelen yaþayabilmekten bir sigara yaktým seni düþündüm sadece dýþarýda cehennem ayazý güneþin doðmasýna sanýrým bir kaç saat daha vardý ellerini düþündüm teninin beyazýný kendimi sana dokunurken günahý umurumda deðil bir sigara daha yaktým üzüldüm çok üzüldüm nefes bile alamýyordum ama kattiyen eminim mavi gözlü olan kadýndý sen deðildin güneþ doðdu doðacaktý biliyordum bugünde afettim kendimi sonra uzandým sere serpe bir cenazenin yaný baþýna aðlamýþ belli yorgun düþmüþ yaþayabilmekten...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Bykush Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.