ETEKEMİĞE

sana en yaðmurlu damarlarýmla
ve yanýlmýþ saygýmla
taþýn, sert dediðin hissiyle
kafasýnda kurþun sesi dolaþan
elleri olmayan bir çocukla
çýkýp geldiðim için
adým her zaman yalnýzlýk
olarak kalacak hayatýnda

içinde kök salmýþ tüm yeryüzüne
basa basa geçeceðim
ölümün mutlak güzergâhý
bir parça sevda
evren sanki koca bir kýrmýzý
yýldýz gibi parlýyor olacak içimdeki uzayda

sen buna, geçici bir kuzey rüzgârý, diyeceksin
kelebek ölüleri savuracaksýn üstüme

hayýr, hayýr
bu kadar direnç yeter gözlerime
bu kadar ihanet
artýk hiçbir nefretle masaya oturmaz

sen buna, hayatýn ince kaný, diyeceksin
taþlarla saldýracaksýn denize

oysa kimyasý donmuþ bir çok hayat
hayatý olasýlýk bir çok þair var
oralarda bir yerlerde

kendi insafýna býraksan kendini
kendin olursun yalýzca
kum tanesine kardeþ
sokaða yandaþ olamazsýn

sen,
bu geceyle uyuyamazsýn
sen her sabahla uyanamazsýn
erken söz alýp
geç susamazsýn, yoksa galibiyetinin
sesinde çocuklarý duyamazsýn …

EMRE VARIÞLI

Sosyal Medyada Paylaşın: