SEVDA ŞEHRİ

Aydýnlýk yüzünde güneþin adý var
Bir gecelik türkü cebimde þarkýlar
Yokluðun ayazdýr bu yüreðim üþür
Çöle düþen kalbi aç kurtlar bölüþür

Yürekte asýlý durur o gülüþün
Kalbi on ikiden vurur o gülüþün
Tebessümler asi sensiz dudaklarda
Kuru bir damladýr nehir yanaklarda

Þerha þerha yaram varlýðýnda geçer
Rüzgar güllerimi gül yüzüne saçar
Þimdi acýlardan sehpa kurar gece
Kelimeler urgandýr yalnýzlýk üç hece

Ellerinde bahar ellerinde yýldýz
Doðar ufuklardan güneþ ve ben yalnýz
Sadece akþamlar karanlýkta kanar
Yanan suskun ateþ sessizlikte donar

Anýlar çaresiz hayaller yetersiz
Gecenin koynunda sevda þehrim fersiz
Ümitsiz býrakma susmasýn aþk bestem
Yakýþmaz sevgime ne feryat, ne sitem
Anýlar çaresiz, mor düþler yetersiz

Karanfil kokulu saçlarýnda bahar
Gözlerin kýzarsa sonum olur kahýr
Mutluluk yanýnda hissedilen duygu
Yokluðun dýþýnda taþýmam hiç kaygý

Ay þahittir uyku gelmez düþününce
Seni. Gecelerde, ýþýklar sönünce
Bakýþýn karþýmda oturur gözüme
Þarký olursun yar türküme sözüme

Yeniden yazýlýr bu aþk hikâyesi
Duyulur her yerde yüreðimin sesi
Gönül denizimde batmayan gemisin
Göklere çizdiðim sevdamýn resmisin

Hüseyin Özbay
Sosyal Medyada Paylaşın: