KAFİR
El-ense atmana hiç gerek yoktu
Gözucuyla baksan yýkardýn kâfir
Kör þeytan aklýna fesatlýk soktu
Adýmý dokuza çýkardýn kâfir...
Ölümden öteye köy mü gösterdin?
Sevdandan bir dirhem pay mý gösterdin?
Kaþýndan müstesna yay mý gösterdin?
Bakýnca bir baþka bakardýn kâfir...
Kefaret bir þarjör mermiye kalsa
Bedenim elinden þehadet bulsa
Önünde diz çöken bir kurban olsa
Lâ-havle demezdin sýkardýn kâfir...
Hayalin ufkumda aþk bekçisiyken
Sûretin temsilin ak akçesiyken
Dudaðýn emsalsiz gül bahçesiyken
Saçýna karanfil takardýn kâfir...
Cevrine sabrýmý ebedi sandýn
Adýmý aleme boþuna yaydýn
Yalanmýþ yeminin bak iþte caydýn
Sen bana ne zarar, ne kârdýn kâfir...
Senden evvelinde gözlerim toktu
Kör nefsim aklýma ismini soktu
Kimseyle en ufak hesabým yoktu
Belâyý baþýma sen sardýn kâfir...
Dört yandan çullandýn hep üzerime
Leken bulaþmadý binde birime
Kendini koysaydýn benim yerime
Adýný þerefsiz takardýn kâfir...
Nasibim çýkmadý güzelden benim
Katlime ferman ver tez-elden benim
Allah’a kulluðum ezelden benim
Olmasa sýrada sen vardýn kâfir...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.