nerede mülteci bakışlı çocuk görsem ruhuma demir parmaklı özgürlük batar akasyameral
nerede mülteci bakışlı çocuk görsem ruhuma demir parmaklı özgürlük batar
sana yazmayalý ýslak kaldý yemenimin ucu kurudu ömrümün çiçekleri düþlerimde ki bir bombanýn lanetli ateþine tutuþtu çocuksu hayalleriniz biz öldük siz yetim kaldýnýz merhametin kan emici medeniyetinde gölge çiçekleri açtýðýndan beri benim ülkem yas tutuyor
kan çiçekleri açtý öksüzlerin düþlerinde yutkundu açlýða tok ömrünüz viran kalan þehirler gölge çiçeklerine büründü karanlýklar rüya görmez oldu masum uykuya dalan bebeklerde çýngýraklý yýlanlar ürüdü it sinmiþ viran þehirlerde
nerede mülteci bakýþlý çocuk görsem ruhuma demir parmaklý özgürlük batar söyle sen hangi özgürlükten bahsediyorsun masum çocuklarýn kanlarý hala medeniyetin yalanlarýndan damlarken can kýrýklarý topraða kardelen kefenli melekler gömer o yüzden bahar barut kokar kýnasý solgun gelinlerin ellerinde
kirli puslu zamanýn öfkesi ecele pul yapýþtýrýr gölgeleþir güneþin gülen yüzü masum çocuklar kirli paslý ellerinde masumiyet biriktirir sen ise çamurlaþmýþ insafýný görürsün iþte o yüzden yer yeksan olur tüm insanlýk
Mahmudiye Düzkaya
Sosyal Medyada Paylaşın:
akasyameral Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.