gerçekliğim düştüğü an toprağa

gerçekliðim düþtüðü an topraða
kan aðlamak ister gözlerim abi
adem peygamberin yalnýz baþýna
çektiði çileyi özlerim abi

doðuþtan yaralý kalbin içinde
devran eder düþünceler niçinde
kurtulmak isterim bir an göçünde
geçmiþe doðru yol izlerim abi

giderim giderim karanlýk bitmez
býrakmaz peþimi karanlýk gitmez
göz karanlýðýna hiç nur mu katmaz
karanlýkta duman közlerim abi

yokluk telaþý var avuçlarýmda
nefes can çekiþir yamaçlarýmda
iradem kayboldu amaçlarýnda
tükenmez varlýða sözlerim abi

döner gelir yanký yanký dört yandan
korkarým kendimden bütün cihandan
bir ok gelir vurur derinden candan
okun sahibini gizlerim abi

kan düþleri sarar sonra her yaný
kimse gelsin çeksin içimden kaný
dünyevi denene konulmaz taný
bir beni çekemez dizlerim abi

Sosyal Medyada Paylaşın: