** GÖREN OLMADI GARDAŞ **
Bir hazan mevsiminde, sararmýþ gazel gibi
Kuruyup döküldüm de, gören olmadý gardaþ
Ömrümün son deminde, öksüz bir garip gibi
Eðilip yýkýldým da, gören olmadý gardaþ.
Amansýz bir tufandý, yýkýp döküp savurdu
Düþtü gönül baðýma, ateþ olup kavurdu
Bir çýð gibi üstüme, buz daðýný devirdi
Yerlere çakýldým da, gören olmadý gardaþ.
Hep böylemi çürüyor, filizlenmiþ hayatlar
Katletmek bir vaciptir, demez böyle ayetler
Þefkatten yoksun ruhlar, elbet bir gün bayatlar
Dik iken büküldüm de, gören olmadý gardaþ.
Soldu benim baharým, tadý kalmadý yazým
Heder oldu umudum, kýrka katlandý sýzým
Bitmez artýk berfinler, aðýt yakýyor sazým
Kökümden söküldümde, gören olmadý gardaþ.
Tipimiydi boranmý, bir ömrü etti talan
Çýrpýnýþým beyhude, yaþamak buysa yalan
Söküp götürdü serden, görmedim deva bulan
Canýmdan çekildim de, gören olmadý gardaþ
Kor olup yakýldým da, gören olmadý gardaþ.
Cemal ÝNAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.