Ey insan! Mucidisin ateþin fi tarihinde En ateþin anýnda Piþirirsin ekmeði de Hiç kuþku yok ki Karýn tokluðunadýr çaban
Ýlk nüvesi medeniyetin oysa Ban ekmeði suya Ye babam ye! He valla! Yaradan’a þükür Ve O ataya rahmet
Ýlk fýrýncýya gurban O mitsel kahramana selam Onu doðurana Ýnsaný doyuran ekmeðe Göz bebeði sofranýn emeðe Fýrýna uzatýlan o küreðe
Ki Gün olur yemektir ordumuza ‘Tanrý’mýza hamd olsun Milletimiz var olsun’ Demez mi bu yürek?
Bir mide gurultusu Ferman okutur kimi Çaðlayan bir gönlün iniltisi Sanma ki olmaz feryadý figan Çaðlar boyu bulunmaz mý derman? Bir somun ekmeðiyle balam Bir matara suyuyla aþar bozkýrdan
Köy evinde analarýmýz Piþirir tandýr ekmeðimizi Sýcacýk muhabbetleri köz olur Sýmsýcak olur yüreðimiz Buðday, mýsýr, çavdar deriz de Osmanlý ekmeðini de yeriz Yudumlar sýcacýk çayýmýzý Oohh! Miss! Kepek ekmeðiyle tez Sýhhat buluruz kimi kez Artar yaþam ritmimiz
Somuncu babanýn fýrýnýnda Ýsterdim bir somun olmak Süslemek sofrayý bir soluk Kim bilir, insan olduðumdan Olmaz mýydý daha bir iþlevim? En yüce besinle her an.
L.T.
Sosyal Medyada Paylaşın:
levent taner Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.