YİNE KARA HABER Mİ VAR
Gurbet yerinde yaþayan insaným,
Anamdan, babamdan benimde þaným,
Ayrý yerde kalsamda var soraným
Duydum ki evimde cenaze varmýþ...
Aydýnlýk olan dünyamda karardý,
o an da benzim bedimde sarardý,
Gözümse hayata mutlu yarardý,
Duydum ki evimde cenaze varmýþ...
Aðlayan gözümle baþbaþa kaldým,
Kalbim sýzlayýp hüzüne de daldým,
Gidemedim bastonu destek aldým,
Duydum ki evimde cenaze varmýþ...
Kalbim sýzlayarak gönlüm aðlýyor.
Gönülm yas tutup yüreði daðlýyor.
Aðladýkca gözüm yaþlar baðlýyor.
Duydum ki evimde cenaze varmýþ...
Mevlâm yazmýþ kara olan yazýyý,
Kâdir gecesinde duydum sýzýyý,
Kalbime soktum acý sýzýltýyý,
Duydum ki evimde cenaze varmýþ...
Gittim silama dostlarým soruyor.
Baktým ki kefende hazýr duruyor,
Ruh beden den gitmiþ cansýz yoruyor,
Duydum ki evimde cenaze varmýþ...
Cenazenin arkasýndan aðlanmaz,
Yaslarý tutupta eller baðlanmaz,
üzüldüðümde gönlümde daðlanmaz,
Duydum ki evimde cenaze varmýþ...
Yaradan`ýmýz aldý vermez geri,
Ecel-i gelip gitti gelmez geri,
Aðlasam sýzlasamda dönmez geri,
Duydum kiþ evimde cenaze varmýþ...
Mezar taþýna adý da kazýldý,
Mekaný cennete oldu yazýldý,
Günahsýz kullardan durdu yazýldý,
Duydum ki evimde cenaze varmýþ...
20 aðustos 2006 yýlýnda vefat eden sakat olan 32 yaþýnda ki kýz kardeþime yazdým.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kangallı Mustafa Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.